“SABOTUL OJIZIN”DAN
«Sano lil xoliqi g‘abrovu aflok»,
Yaratdi qatraedin gavhari pok.
Samovot uyini tutdi muallaq,
Jahona hukmini ko‘rsatdi mutlaq.
Qilib g‘abro madorin zimmai hut,
Bani Odamg‘a andin qism etar qut.
Padid etdi jahon ichra favosil,
Qilur har fasl turluk nash’a hosil.
Ajab sun’u, ajab ahkomi taqdir,
Qilur bir qursdin olam ko‘zin ser.
Iroda qilsa ul Hayyu tavono,
Qilur bir lahzada bilmasni dono.
Safiy tufrog‘in etgach, jon ila jism,
Nechuk ki ayladi donoyi har ism.
Xalos etsa birovni Rabbud —aflok,
Qolur tog‘ ostida, andin chiqar pok.
Nechukki tutdi to‘fon dashtu tog‘i,
Va lekin bo‘lmadi ho‘l Nuh oyog‘i.
Xalilluloh uchun yondirdilar nor,
Qadam qo‘ymay o‘shal o‘t bo‘ldi gulzor.
G‘azab yel odilarni qildi nobud,
Edi ul yel nasiymi tobei Hud.
Baliq qornida bir sohib karomat,
Chila o‘ltirdi —yu, chiqti salomat.
Agar amr etsa kimni Foriqul —farq,
Kelur bir lahzada g‘arb ustidin sharq.
Nechukkim do‘stini Sultoni kavnayn,
Yeturdi soateda qoba qavsayn.
Agar har kimga bersa izzu imdod,
Kelur xizmatga jinnu odamizod.
Sulaymonkim egurdi insu jindin,
Aning farmoni erdi bir nigindin.
G‘araz qudrat namolig‘ ayladi fosh,
Va gar na qadri erdi bir diram tosh.
Kalim ilgidagi qutlug‘ asoe,
Gahe ko‘fruk edi, gah ajdahoe.
G‘araz qudratnamolig‘ erdi, ey do‘st,
Va gar na erdi bir qad cho‘bi bepo‘st.
Agar amr aylasa, kavnayn barpoy,
Bo‘lur bir pistaning po‘chog‘ina joy.
Dedilar, hazrati Ruhul — aminni,
Qanot yozsa, tutar ro‘yi zaminni.
Aningdek Jabroile sidra parvoz,
Muhammad yengida aytur edi roz.
Agar qilsa birovning haqlig‘in fosh,
Shahodat bergusi gahvorada yosh.
Aziz etsa qayu qulni o‘shal shoh,
Agar choh ostida qolsa topar joh.
Sulaymon xizmatida qildi parvoz,
Hisobin bilmagan shoxinu shaxboz.
Vale bir mushtipar hudhud edi payk,
Dedi sultonig‘a: «Oriyu labbayk».
Madad qilsa Xudoe olamoroy,
Habib etsa ishorat, ayrilur oy.
Kishining ro‘zisin gar qilmasa kam,
Yetar har yerda mehnat qilmasa ham.
Kalimin chehrasin qilmas uchun zard,
Chiqordi lahzada Nil ostidin gard.
Nechukkim hazrati Solih uchun fosh,
Bolalig‘ teva tug‘di hukmidin tosh.
Yubordi ro‘ze Maryama malakdin,
Masiyha moida tushdi falakdin.
Azalda har kishini aylasa sa’d,
Xalil o‘g‘lidek etsa sodiqul—va’d.
Agar zabh etsalar, qaytarmag‘ay qosh,
Ko‘runmas bosh aning oldida bir mosh.
Kima bersa jaholat xamridin jom,
Behisht oldig‘a kelsa, bosmag‘ay gom.
Yetar rahmat suvi ko‘k kavkabina,
Yetushmas qatrae gumroh labina.
Ko‘rung Bu Tolib ila Bu Lahabni,
Ulug‘ daryo labinda xushk labni.
Agarchi o‘t bila suvda bo‘lur farq,
Chiqordi suv makonidin nechuk barq?
Agar chandiki sham’ o‘tdin bo‘lur jam’,
Qaro suvdin qilur ko‘z nuridek sham’.
Qayu bir qudratin qilmoq kerak yod,
Erur qosir uquli odamizod.
«Sano lil xoliqi g‘abrovu aflok»,
Yaratdi qatraedin gavhari pok.
Samovot uyini tutdi muallaq,
Jahona hukmini ko‘rsatdi mutlaq.
Qilib g‘abro madorin zimmai hut,
Bani Odamg‘a andin qism etar qut.
Padid etdi jahon ichra favosil,
Qilur har fasl turluk nash’a hosil.
Ajab sun’u, ajab ahkomi taqdir,
Qilur bir qursdin olam ko‘zin ser.
Iroda qilsa ul Hayyu tavono,
Qilur bir lahzada bilmasni dono.
Safiy tufrog‘in etgach, jon ila jism,
Nechuk ki ayladi donoyi har ism.
Xalos etsa birovni Rabbud —aflok,
Qolur tog‘ ostida, andin chiqar pok.
Nechukki tutdi to‘fon dashtu tog‘i,
Va lekin bo‘lmadi ho‘l Nuh oyog‘i.
Xalilluloh uchun yondirdilar nor,
Qadam qo‘ymay o‘shal o‘t bo‘ldi gulzor.
G‘azab yel odilarni qildi nobud,
Edi ul yel nasiymi tobei Hud.
Baliq qornida bir sohib karomat,
Chila o‘ltirdi —yu, chiqti salomat.
Agar amr etsa kimni Foriqul —farq,
Kelur bir lahzada g‘arb ustidin sharq.
Nechukkim do‘stini Sultoni kavnayn,
Yeturdi soateda qoba qavsayn.
Agar har kimga bersa izzu imdod,
Kelur xizmatga jinnu odamizod.
Sulaymonkim egurdi insu jindin,
Aning farmoni erdi bir nigindin.
G‘araz qudrat namolig‘ ayladi fosh,
Va gar na qadri erdi bir diram tosh.
Kalim ilgidagi qutlug‘ asoe,
Gahe ko‘fruk edi, gah ajdahoe.
G‘araz qudratnamolig‘ erdi, ey do‘st,
Va gar na erdi bir qad cho‘bi bepo‘st.
Agar amr aylasa, kavnayn barpoy,
Bo‘lur bir pistaning po‘chog‘ina joy.
Dedilar, hazrati Ruhul — aminni,
Qanot yozsa, tutar ro‘yi zaminni.
Aningdek Jabroile sidra parvoz,
Muhammad yengida aytur edi roz.
Agar qilsa birovning haqlig‘in fosh,
Shahodat bergusi gahvorada yosh.
Aziz etsa qayu qulni o‘shal shoh,
Agar choh ostida qolsa topar joh.
Sulaymon xizmatida qildi parvoz,
Hisobin bilmagan shoxinu shaxboz.
Vale bir mushtipar hudhud edi payk,
Dedi sultonig‘a: «Oriyu labbayk».
Madad qilsa Xudoe olamoroy,
Habib etsa ishorat, ayrilur oy.
Kishining ro‘zisin gar qilmasa kam,
Yetar har yerda mehnat qilmasa ham.
Kalimin chehrasin qilmas uchun zard,
Chiqordi lahzada Nil ostidin gard.
Nechukkim hazrati Solih uchun fosh,
Bolalig‘ teva tug‘di hukmidin tosh.
Yubordi ro‘ze Maryama malakdin,
Masiyha moida tushdi falakdin.
Azalda har kishini aylasa sa’d,
Xalil o‘g‘lidek etsa sodiqul—va’d.
Agar zabh etsalar, qaytarmag‘ay qosh,
Ko‘runmas bosh aning oldida bir mosh.
Kima bersa jaholat xamridin jom,
Behisht oldig‘a kelsa, bosmag‘ay gom.
Yetar rahmat suvi ko‘k kavkabina,
Yetushmas qatrae gumroh labina.
Ko‘rung Bu Tolib ila Bu Lahabni,
Ulug‘ daryo labinda xushk labni.
Agarchi o‘t bila suvda bo‘lur farq,
Chiqordi suv makonidin nechuk barq?
Agar chandiki sham’ o‘tdin bo‘lur jam’,
Qaro suvdin qilur ko‘z nuridek sham’.
Qayu bir qudratin qilmoq kerak yod,
Erur qosir uquli odamizod.
Комментариев нет:
Отправить комментарий